ﺗﻨﮓ ﺁﺏ 3800 ﺳﺎﻟﻪ ﻋﯿﻼﻣﯽ

ﺟﻨﺲ : ﺑﺮﻧﺰ، ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ : 16 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ، ﭘﻬﻨﺎ : 13.7 ﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ

ﻭﺯﻥ 439 : ﮔﺮﻡ،

ﻗﺪﻣﺖ : ﺳﺪﻩ ﯼ ﻫﺠﺪﻫﻢ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﯿﻼﺩ،

ﺗﻤﺪﻥ : ﺍﯾﻼﻣﯽ،

ﻣﻨﻄﻘﻪ ﯼ ﺟﻐﺮﺍﻓﯿﺎﯾﯽ ﮐﺸﻒ : ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ،

ﻣﺤﻞ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ : ﻣﻮﺯﻩ ﯼ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎ

ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﮓ ﺁﺏ ﻣﺘﻨﯽ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻣﯿﺨﯽ ﺍﮐﺪﯼ ‏( ﺑﺎﺑﻠﯽ ‏) ، ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ

ﻧﮕﺎﺭﺵ ﻣﺘﻮﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺷﻮﺵ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻪ، ﺣﮏ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﯾﻦ ﻣﺘﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﺳﺖ :

‏« ﺍﺗﺎﺧﻮﺷﻮ، ﭘﺴﺮ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺳﯿﻠﻬﺎﻫﺎ، ﺍﻭ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ … ﺍﺳﺖ، ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻮﺵ . ﺍﺑﻦ ﺍﺩﺍﺩ، ﮐﺎﺗﺐ ﻧﺴﺨﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻄﯽ، ﭘﯿﺸﺨﺪﻣﺖ ﺍﻭ، ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﺎﮔﯽ * ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑه او داد

* ﮔﻮﻧﺎﮔﯽ : ﻧﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻨﮓ ﺁﺏ

کشف راز قالیچه پرنده سلیمان

در سال 1386 سه دانشگاه بزرگ جهان یعنی دانشگاه اکسفورد و دانشگاه هاروارد و دانشگاهی از آلمان پروژه مشترکی را شروع کردند که موضوع آن بررسی یک عنصر ضد جاذبه بنام گراویتون در سطح سیارکها بوده که توسط تلسکوپ فضایی هابل شناسایی شد. بعد از دو سال تحقیق متوجه شدند که عکس های ماهواره ای از سطح زمین نقاطی را نشان میدهد که ممکن است این عنصر در ان یافت شود. این نقاط شامل بیابان نجد در عربستان و بیابانی در چین و کویر ریگ جن در ایران بود. تیم مشترک تحقیقاتی از سه دانشگاه فوق تشکیل و در مدت سه سال بررسی خاک و شنهای بیابانهای نجد عربستان و چین نا امید از یافتن عنصر در حد منطقی ولو اندک شدند. نوبت به تنها گزینه باقی مانده یعنی کویر ریگ جن رسید. اما دولت احمدی نژاد بر سر کار بود و اجازه ورود به ایران وجود نداشت. تماسی از سوی دانشگاه آکسفورد با سفیر انگلیس در ایران گرفته شد و موضوع مطرح و تقاضای کمک شد. آقای سفیر با دوست ایرانی خود که کارگردان سینماست بنام جعفری جوزانی موضوع را مطرح و جناب جوزانی هم که ارتباط نزدیکی با رییس سازمان گردشگری و میراث فرهنگی وقت یعنی اسفندیار رحیم مشایی داشت به این شکل به توافق میرسد که منشور کوروش کبیر بمدت سه ماه از سوی موزه لندن به ایران به امانت داده شود و در عوض بمدت دو ماه مجوز تحقیق علمی برای تیم سه دانشگاه فوق صادر شود. بالاخره کارها طبق توافق صورت میگیرد. یک باستان شناس ایرانی به تیم اضافه میگردد و تیم به کویر ریگ جن میرود. این باستان شناس در حین تحقیق به نکته جالبی اشاره میکند و بیان میکند که مطابق الواح گلی کشف شده ایرانیان این عنصر را بنوعی در 2500 سال قبل میشناختند. بر طبق اسناد ارائه شده این موضوع مشخص شد که باغ کوروش بنام پردیس را به این صورت بنا کردن که هزار متر در هزار متر و به عمق پنجاه متر را کنده و خاک آنرا به جای دیگر تخلیه کرده و سپس با اسب و ارابه از کویر ریگ جن شن ها را آوردند و در این گودال ریختن تا با سطح زمین یکسان شود. سپس درختان توت را در این زمین شنی کاشتند و کرم ابریشم را روی درختان رها کردند. ماده ضد جاذبه از شنها وارد درخت و از انچا وارد برگها و سپس با خوردن برگها توسط کرم ابریشم وارد بدن کرم شده با تولید ابریشم توسط کرم وارد ابریشم میشد. با این ابریشم قالی مببافتند و این قالی ها بدلیل وجود عنصر ضد جاذبه از سطح زمین بلند میشوند. هر چقدر که میزان ابریشم بکار رفته بیشتر بود قالی بیشتر از سطح زمین بلند میشد و وقتی در جهت شمال به جنوب میدان مغناطیسی زمین قرار میگرفت شروع به حرکت میکرد. کوروش کبیر دو عدد از این قالی ها را به رییس قوم یهود در آن زمان یعنی سلیمان هدیه میدهد. و از او میخواهد در حفظ راز ان کوشا باشد

این تیم تحقیقاتی سر انجام با حجم زیادی از شنهای ریگ جن از ایران میروند. مطلب مهمی که در این موضوع عیان است اینست که چرا نام این بیابان ریگ جن است. 

زنده باد ایران ......

 منابع: قالی های پرنده از افسانه تا واقعبت- گوگل منابع زمینی عناصر جهنده گراویتون - دانشگاه اکسفورد

تاریخچه کشف تندیس ‏« ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏»

ﺗﻨﺪﯾﺲ ‏« ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏» ﯾﮑﯽ ﺍﺯ 28 ﺍﺛﺮ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺛﺒﺖ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﯿﺴﺘﻮﻥ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺛﺮ ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﻠﻮﮐﯿﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ .

ﮐﺸﻒ ﺗﻨﺪﯾﺲ ‏« ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏» ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﮐﺎﺷﻒ ﺁﻥ ﯾﻌﻨﯽ ﻋﻠﯽ ﺳﻠﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩﯼ 78 ﺳﺎﻟﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻔﺖﻭﮔﻮﯾﯽ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﻒ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .

ﺳﻠﻤﺎﻧﯽ، ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﮐﻬﻮﻟﺖ ﺳﻦ، ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺗﻮﺍﻥ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﺍﻣﺎ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﯼ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﯽﺍﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﭘﯿﺶ ﺑﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1335 ﭘﺴﺮﮎ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺎﺩﻩﺳﺎﺯﯼ ﺷﻮﺳﻪ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﺟﺎﺩﻩ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ - ﻫﻤﺪﺍﻥ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﺣﺪﻭﺩ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺑﻪ ﺑﯿﺴﺘﻮﻥ ﺭﺳﯿﺪ ﻭﯼ ﺍﺩﺍﻣﻪﺩﺍﺩ :

ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﯿﺴﺘﻮﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺳﺮﮐﺎﺭﮔﺮ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﭘﺎﮐﺴﺎﺯﯼ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺟﺪﺍﺭﻩ ﮐﻮﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﭼﻨﮕﮏﻫﺎﯼ ﺑﻮﻟﺪﺯﺭ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﺮﯾﻌﺎ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺗﺎ ﭼﻨﮕﮏﻫﺎﯼ ﺑﻮﻟﺪﺯﺭ ﺑﺎﯾﺴﺘﻨﺪ .

ﺳﻠﻤﺎﻧﯽ ﺍﻇﻬﺎﺭﮐﺮﺩ : ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻦ، ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﻦ ﺩﻭﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺼﻮﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﯾﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮﯾﺎﺩﯼ ﮐﺸﯿﺪﻩﺍﻡ . ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺷﺪﻩ؟ ﻭ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﺳﻨﮓﺭﯾﺰﻩﻫﺎ ﻣﺠﺴﻤﻪﺍﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ . ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﭼﻨﮕﮏﻫﺎﯼ ﺑﻮﻟﺪﺯﺭ، ﺭﯾﺶ ﻣﺠﺴﻤﻪ ‏( ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏) ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﺎﻧﻪ ﮐﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ .

ﻭﯼ ﺑﺎ ﺑﯿﺎﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﯾﮏ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﺩﺭ ﭘﺎﯼ ﮐﻮﻩ ﺑﯿﺴﺘﻮﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﮐﻪ ﻣﯿﺮﺍﺙ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺍﻫﻤﯿﺘﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﺍﺻﺮﺍﺭﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻮﻟﺪﺯﺭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺗﮑﻪﺳﻨﮓﻫﺎﯼ ﺗﻠﻨﺒﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺭﻭﯼ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺩﻝ ﮐﻮﻩ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻧﺪ . ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺪﯾﺮﺍﻥ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﻃﻼﻉ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺠﺎﺕﺩﺍﺩﻥ ﺁﻥ ﻣﺠﺴﻤﻪ ‏( ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏) ﺗﺸﮑﺮ ﻭ ﻗﺪﺭﺩﺍﻧﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ .

ﺳﻠﻤﺎﻧﯽ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭ ﺷﺪ : ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻋﻼﻗﻪﺍﯼ ﻭﺍﻓﺮ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﮐﺸﻒ ﻣﺠﺴﻤﻪ ‏« ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏» ﺷﻌﻔﯽ ﺑﯽ ﺣﺪﻭﺣﺼﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﺍﻣﺎ ‏« ﺭﯾﺶﻫﺮﮐﻮﻝ ‏» ﺍﺯ ﭼﺎﻧﻪ ﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﺎﻓﺘﻦ ‏« ﺭﯾﺶﻫﺮﮐﻮﻝ ‏» ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺁﻥ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻧﯿﺰ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪ .

ﻧﺎﺟﯽ ﻭ ﮐﺎﺷﻒ ﻣﺠﺴﻤﻪ ‏« ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏» ، ﮔﻔﺖ : ﺑﺎ ﮐﺸﻒ ﻣﺠﺴﻤﻪ ‏« ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏» ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺪﺗﯽ ﮐﺎﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﺭﺍﻩ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ - ﻫﻤﺪﺍﻥ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ، ﻣﻬﻨﺪﺳﺎﻥ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﮐﺸﻒ ﺍﯾﻦ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ، ﻣﺴﯿﺮ ﺟﺎﺩﻩ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ - ﻫﻤﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺣﺪﯼ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﺳﯿﺒﯽ ﺑﻪ ‏« ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏» ﻧﺮﺳﺪ .

ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻫﺮﮐﻮﻝ، ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻩ ﺷﺎﻫﺮﺍﻩ ﺷﺮﻗﯽ - ﻏﺮﺑﯽ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﺑﺮﯾﺸﻢ ﯾﺎ ﺟﺎﺩﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺑﯿﺴﺘﻮﻥ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﺗﺮﺍﺷﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﭘﯿﮑﺮﻩ ‏« ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏» ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﺨﺼﯽ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ ﺗﻤﺎﻣﺎً ﻋﺮﯾﺎﻥ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻮ ﻭ ﺭﯾﺶ ﻣﺠﻌﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﺭﻭﯼ ﭘﻮﺳﺖ ﺷﯿﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .

ﺍﯾﻦ ﺗﻨﺪﯾﺲ ﺑﺮ ﺳﮑﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ 2.20 ﻣﺘﺮ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﭼﭗ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻧﯿﻢﺧﯿﺰ ﺑﻪ ﺁﺭﻧﺞ ﺗﮑﯿﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﭼﭗ ﭘﯿﺎﻟﻪﺍﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﯼ ﺭﺍﺳﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﭘﺎﯼ ﭼﭗ ﺭﺍ ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎﻩ ﭘﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .

ﻃﻮﻝ ﻣﺠﺴﻤﻪ 1.47 ﻣﺘﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﮐﻮﻩ ﺗﺮﺍﺷﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﮐﻮﻩ ﻣﺘﺼﻞ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﻋﻘﺐ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻧﻘﻮﺵ ﻭ ﮐﺘﯿﺒﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﻗﺪﯾﻢ ﺭﻭﯼ ﺳﻨﮓ ﻧﻘﺶ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .

ﻧﻘﻮﺵ ﺁﻥ ﺷﺎﻣﻞ ﺩﺭﺧﺖ ﺯﯾﺘﻮﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪ ﺁﻥ ﮐﻤﺎﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺗﯿﺮﺩﺍﻧﯽ ﺁﻭﯾﺰﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺧﺖ ﮔﺮﺯ ﻣﺨﺮﻭﻃﯽ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻩﺩﺍﺭﯼ ﺣﺠﺎﺭﯼ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﯽ ﺁﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﻧﻘﻮﺵ ﺑﯿﺸﺘﺮﺍﺳﺖ . ﮐﺘﯿﺒﻪ ﺑﻪ ﺧﻂ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﻗﺪﯾﻢ ﺩﺭ ﻫﻔﺖ ﺳﻄﺮ ﺭﻭﯼ ﻟﻮﺣﯽ ﺑﻪ ﺍﺑﻌﺎﺩ ۳۳ × ۴۳ ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﯼ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﻌﺎﺑﺪ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﻧﺪ .

ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺗﻨﻪ ﻫﺮﮐﻮﻝ ﻧﻘﺶ ﺷﯿﺮﯼ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺯﺍﯼ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺗﺎ ﺩﻡ ۲۰۰ ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﻭ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺩﻡ ﺁﻥ ۱۱۴ ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ . ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﺠﺴﻤﻪ ‏« ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏» ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺳﺎﻝ ۱۵۳ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﯿﻼﺩ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .

ﻣﺠﺴﻤﻪ ‏« ﻫﺮﮐﻮﻝ ‏» ﺩﺭ ﭘﻨﺠﻢ ﺁﺫﺭﻣﺎﻩ 1380 ﺩﺭ ﻟﯿﺴﺖ ﻣﯿﺮﺍﺙ ﻣﻠﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭﻩ 4482 ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺛﺒﺖ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﯿﺴﺘﻮﻥ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﭘﺬﯾﺮﺍﯼ ﮔﺮﺩﺷﮕﺮﺍﻥ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻭ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺍﺳﺖ

باتری تیسفون (باتری بغداد)

در سال ۱۳۳۰ خورشیدی، باستان شناس آلمانیویلهلم کونیک و همکارانش در نزدیکی تیسفونابزارهایی از دوران اشکانی را یافتند. پس از بررسی معلوم شد که این ابزارها پیل‌های الکتریکی هستند که به دست ایرانیان در دوران اشکانی ساخته شده و به کار برده می‌شده‌اند. او این پیل‌های تیسفون را Bagdad Battery نامید.[۸۱]

اکتشاف این اختراع ایرانیان به اندازه‌ای تعجب و شگفتی جهانیان را بر انگیخت که حتی برخی از دانشمندان اروپایی و امریکایی این اختراع ایرانیان را به موجودات فضایی و ساکنان فراهوشمند سیارات دیگر که با بشقاب‌های پرنده وکشتی‌های فضایی به زمین آمده بودند، نسبت دادند، و آن را فراتر از دانش اندیشمندان و پژوهشگران ایرانی دانستند. برای ایشان پذیرفتنی نبود که ایرانیان ۱۵۰۰ سال پیش از گالوایایتالیایی(۱۷۸۶ میلادی) پیل الکتریکی را اختراع نموده باشند

داستان کشف استوانه کوروش

استوانهٔ کوروش در ماه مارس ۱۸۷۹ میلادی (برابر با اسفند-فروردین ۱۲۵۷/۸ خورشیدی) توسط هرمزد رسام در جریان کاوش‌های او در بابِل، بر تپهٔ موسوم به عَمران یافت شد.[۱۰] بعدها مشخص شد که شمال این تپه، محل پرستشگاه اِسگیلَ است، اما چون در آن زمان این پرستشگاه در زیر خاک مدفون بود، مشخص نیست که استوانه در چه فاصله‌ای از این پرستشگاه یافت شده‌است، اما به نظر می‌رسد که استوانه در میان یک دیوار بزرگ در جنوب عَمران یافته شده باشد. همین نکته و همچنین شکل استوانه‌ای کتیبه نشان می‌دهد که این استوانه به‌عنوان یک کتیبهٔ پی‌بنا، درون یک دیوار قرار داده شده بود.[۱۱]

هرمزد رسام در کتاب خود، این استوانه را «از مهم‌ترین کشفیّات دوران‌ها» دانسته و نوشته است که یک استوانهٔ گلی شکسته در ویرانه‌های جیمجیما به‌دست‌آورده و هنری راولینسون با خواندن آن دریافته که این کتیبه، متنی رسمی از تصرف بابل به‌دست کوروش است. وی همچنین از اینکه بخشی از استوانه شکسته و گم‌شده، ابراز تأسف کرده‌است.[۱۲]

با اینکه رسام در سال ۱۸۹۷ میلادی در کتاب خویش محل کشف استوانه را جیمجیما ذکر کرده است، اما پیش از آن در سال ۱۸۷۹ میلادی، یعنی در همان سالی که استوانه را پیدا کرد، در نامه‌ای به ساموئل برچ، سرپرست بخش عتیقات موزهٔ بریتانیا، محل کشف استوانه را عَمران نوشته‌است. البته این اختلاف مشکل چندانی ایجاد نمی‌کند، چرا که در نقشه‌های آن‌زمان، جیمجیما همان بخش جنوبی تپهٔ عَمران است اما هنوز مشخص نیست که تا کدام بخش از تپه را جیمجیما می‌دانسته‌اند. روستای جیمجیما و منطقه‌ای که به‌نام جیمجیما نامیده می‌شد، در جایی قرار داشتند که بخشی از دیوار ایمگور-اِنلیل، یکی از دیوارهای درونی بابل نیز به آن‌جا می‌رسیده‌است. این همان دیواری است که کوروش در متن استوانه از بازسازی آن سخن گفته‌است. برخی از پژوهشگران بر این باورند که چون در متن کتیبه از بازسازی دیوار ایمگور-اِنلیل صحبت‌شده، استوانه می‌باید مربوط به همین دیوار باشد. اما از آن‌جا که محل دقیق دیواری که استوانه در آن به‌دست‌آمده هنوز به‌درستی مشخص نشده، بنابراین هنوز با اطمینان نمی‌توان گفت که کاوشگران گروه رسام، این استوانه را درون چه دیواری یافته‌اند. اما آنچه به‌خوبی مشخص است، این است که استوانه درون دیواری در جنوب تپهٔ عَمران و نزدیک روستای جیمجیما به‌دست آمده‌است