نمازخانه پارک لاله، تهران اثر کامران دیبا

این طرح که یک نمازخانه است شبیه به کعبه ، طرحی است در کنار دو تقاطع ،یکی از تقاطع ها احاطه شده با پارک که حد واسط این تقاطع توسط یک چمن بزرگ تقسیم شده است.

این حجم برخاسته از یک علامت مرزی است این سازه یا ساختمان شامل دو حجم مکعب شکل می باشد که هر دو مکعب از بالا یعنی رو به آسمان باز می باشد که هر کدام در عرض دیگری است.

قسمت داخلی حجم چرخیده و در عرض دیگری می باشد که این قسمت راهنمایی است به سمت خانه خدا یا همان قله برای نشان دادن جهت قبله.

دیبا می گوید:

فکر ایجاد این نمازخانه وقتی به ذهنم خطور کرد که دیدم کارگران ساختمان موزه و برخی از رهگذران در این محوطه نماز می گزارند،

اما در جهت غلط !..

از روحانی یکی از مساجد محل خواستیم جهت قبله را تعیین کند...

وقتی جهت درست تعیین شد به این فکر افتادم که ایجاد فضای خلوت ، دور از هیاهوی خیابان برای نمازگزاران جالب و مفید باشد.

به قول یکی از معماران عرب این نمازخانه خالص ترین و ساده ترین فرم مسجد است.

.

کامران دیبا (طباطبایی) (زاده ۱۴ اسفند ۱۳۱۵) معمار معاصر، برنامه‌ریز شهری و نقاش ایرانی است؛

دیبا در رشته معماری دانشگاه هوارد در شهر واشنگتن دی سی تحصیل کرد. در سال ۱۹۶۴ در این رشته فارغ‌التحصیل شد و پس از آن به مدت یک سال تحصیلات تکمیلی را در رشته جامعه‌شناسی ادامه داد.

در سال ۱۹۶۶ به تهران بازگشت و یک سال بعد رئیس و طراح ارشد شرکت مهندسین مشاور «DAZ» شد.

این نمازخانه که امروزه در محدوده موزه فرش واقع شده، یکی از بهترین ایده ها در زمینه طراحی مکان های مقدس می باشد که متاسفانه به دلیل کم توجهی رو به ویرانی است