ﮐﯿﻮﺍﻥ ﺷﯿﺪ = ﺷﻨﺒﻪ
ﻣﻬﺮﺷﯿﺪ = ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ
ﻣﻪ ﺷﯿﺪ = ﺩﻭﺷﻨﺒﻪ
ﺑﻬﺮﺍﻡ ﺷﯿﺪ = ﺳﻪ ﺷﻨﺒﻪ
ﺗﯿﺮﺷﯿﺪ = ﭼﻬﺎﺭﺷﻨﺒﻪ
ﻫﺮﻣﺰﺷﯿﺪ = ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ
ﻧﺎﻫﯿﺪﺷﯿﺪ ﯾﺎ ﺁﺩﯾﻨﻪ = ﺟﻤﻌﻪ
اکنون به نام روزهای هفته دقت کنید: ادامه مطلب ...
در کهن ترین باورهای نجومی ایرانیان سال تنها دو فصل داشته است که تابستان بزرگ از فروردین شروع شده است و تا پایان آبان, 7 ماه ادامه داشته و زمستان بزرگ که از ماه آبان شروع شده و تا پایان اسفند 5 ماه شده است. بعدها و تا پایان زمان ساسانی گاه شماری زرتشتی 365 روز بوده و از جمع 6 ساعت های هر سال با ثبت در آتشکده ها توسط موبدان و آمار آنها که هر 40 سال پس از جمع 6 ساعت های اضافی به 10 روز می رسیدند و پس از 80 سال به 20 روز و در نهایت 120 سال به 30 روز یا یک ماه تمام دست می یافتند آن سال را با جشنی ویژه برای یک ماه بی نام و نشان سپری می کردند و ضرب المثلی که آرزو می کردند همه یکصد و بیست ساله شوند بر این انگیزه بوده که هر فردی یکبار شاهد شرکت در جشن بزرگ یکماهه پس از 120 سال شده باشد. پس از ساسانی تا کنون گاه شماری سنتی زرتشتی به شکل دیگری در باورها مانده و رعایت می شود. یعنی 12 ماه سی روزه از فروردین تا اسفند و یک زمان 5 روزه با اسامی متفاوت (اهنود- اُشتود- سپته مد- وهوخشتر – وهیشتوایش) که هر چهار سال یکبار این گاه نیز 6 روز خواهد شد که روز اضافی اورداد نامیده می شود ،کاربرد این گاه شماری بیشتر برای نیایش روزانه – پرهیز از نخوردن گوشت در روزهای بهمن، ماه، گوش، رام- زمان برگزاری 6 چهره گهنبار - زمان حضور همگانی در نیایشگاه ها – برپایی زادروز و درگذشت اشوزرتشت – زمان برگزاری پرسه های همگانی –تاریخ جشن های ملی و ماهیانه می باشد که بایستی در روزهای سنتی و به شکل زیر در گاه شماری زرتشتی صورت گیرد که به جز ماه فروردین , هماهنگی با روزهای دیگر ماه های سال در تقویم خورشیدی ندارد.
برگزاری اولین انتخابات مجلس شورای ملی ایران
رضا سلیمان نوری
روزی چون امروز در تاریخ قانونگذاری و قوه مقننه ایران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این روز از سال 1285خورشیدی بود که پس از صدور فرمان مشروطیت و تصمیم گیری درباره تأسیس مجلس شورای ملی،نخستین انتخابات برای تعیین نمایندگان این مجلس در تهران و شهرهایی که به عنوان حوزه انتخابیه تعییبن شده بودند، برگزار شد. این روز مصادف با 27 رجب ، سالروز مبعث پیامبر اسلام(ص) بود. ناگفته نماند که نمایندگان دروه نخست مجلس شورای ملی نه چون امروز بر اساس رای عامه مردم بلکه بر اساس ماده نخست نظام‌نامه تدوین شده انتخاب شدند. به عبارت بهتر این افراد با این تصور که هر صنف و طبقه، بهتر از سایرین، نسبت به مشکلات خود، آگاه است با رأی اصناف، شاهزادگان، علما، تجار و ملاّکین انتخاب شدند. همچنین از تهران سی و دو نفر و از سایر شهرستانها، به میزان جمعیت بین شش تا دوازده تن برگزیده شدند. حداکثر نمایندگان مجلس نیز برابر نظام‌نامه، دویست نفر بود.
سالها پیش از اینکه چینی ها با محصولات خود بازارهای جهان را تسخیر کنند با دیوار بزرگی در جهان شناخته می شدند که نماد دوراندیشی و تدبیر آنها بود. این دیوار طولانی‌ترین و بزرگترین سازه مهندسی تدافعی نظامی از لحاظ زمان ساخت در جهان است. این دیوار در نقشه جغرافیایی چین ۷۰۰۰ کیلومتر امتداد یافته‌است. این اثر در سال ۱۹۸۷ در فهرست میراث جهانی ثبت شد.
بر اساس نتایج اخرین تحقیقات طول دیوار بزرگ چین هشت هزار و هشتصد و پنجاه و یک کیلومتر و هشتصد متر است که شش هزار و دویست و شصت کیلومتر ان از اجر و دو هزارو دویست و سی کیلومتر ان از خاک ساخته شده و سیصد و شصت کیلومتر ان اصلا به شکل دیوار نیست و به صورت شکاف هایی است که از اب پر شده اند.
تاریخ ساخت دیوار چین به قرن پنجم تا هشتم قبل از میلاد باز می‌گردد. حکومت وقت چین برای جلوگیری از حملات ملیت‌های شمالی، برجهای آتش برای خبر رسانی و یا قلعه‌های مرزی برای حصول اطلاعات دشمن را در ارتباط با دیوار و بر روی آن ایجاد کرد. در دوره حکمرانی سلسله‌های بهار و پاییز و کشورهای جنگجو، میان دوک‌ها جنگ بر پا شد و کشورها با استفاده از کوه‌های مرزی به ساخت دیوار پرداختند تا سال ۲۲۱ قبل از میلاد، امپراتور چین شی خوان دی پس از به وحدت رساندن چین، دیوارهای دوک‌ها را به هم متصل کرد که به صورت دیوار بزرگ در مرزهای شمالی بر روی کوه‌ها در آمد. ادامه مطلب ...
به نوشته ریچارد فرای، کلمه گندیشاپور، تحریف شده نام «وِه آنتیوخ شاپور» یعنی «بهتر از آنتیوخ را شاپور ساخته» است. بر اثر جنگ‌های شاپور یکم با روم، شاهنشاه ساسانی، اسیران رومی را در فارس و خوزستان اسکان می‌داد و با توانایی آنها، بند قیصر بر روی رود کارون ساخت و کاخ بیشاپور را موزائیک کرد. این رفتار شاپور یکم، سرآغاز ریشه دوانیدن مسیحیت در جنوب ایران گشت.[۱] اما دنیل پاتس، استدلال می‌کند که گندیشاپور، پیشینه‌ای به درازای سلسله اشکانی دارد. بن‌مایه حرفهای او، دو کتیبه یونانی‌زبان در شوش است که نام یک آبراهه را، گندیوسوس (نام علمی: Gondeisos) نامیده است. به نظرشاپور شهبازی، گندیشاپور، برگرفته از نام ایرانی «گوند-دژ» به معنی «قلعه نظامی» است که دنیل پاتس را به این فرضیه کشانده، که این‌طور فرض کرد که «گند دز»، نام مکانی است که بایستی از رودخانه آب دز وام گرفته شده باشد. بنابر استدلال او، زمانی که شاپور یکم، شهر را بازسازی کرد، «گُند دژ»، تبدیل به «گوند دژ» یا «گوند دزِ شاپور» تبدیل گشت، در حالی که تبعیدی‌های آنتیوخ (امروزه انطاکیه؛ شهری بنا شده بر روی رود عاصی بنا گشته) را در این شهر اسکان داد و شعار «[این شهر] بهتر از آنتیوخیای شاپور [است]»، را ترویج داد. با کاوش باستان‌گرایانه ویرانه‌های گندیشاپور، هیچ نشانه‌ای مبنی بر حضور تمدن پیش-ساسانی یافت نشد و پرونده این تناقضات، بسته شد.[۲] به گزارش طبری، سازنده گندیشاپور، شاپور یکم ساسانی است. آورده‌اند که این شهر در 260 میلادی، به دنبال پیروزی شاپور یکم بر والریانوس، امپراتور روم (حک:253ـ260 میلادی)، به دست اسیران رومی ساخته شد و ایرانیان، اسیران را در این محل سکنا دادند. نام شهر ابتدا وِه‌اَندیو شاپور/ وِه‌اَنتیوک شاپور «به از انطاکیه شاپور» (یعنی شهری که شاپور آن را بهتر از انطاکیه بنا کرد)، بود و بعداً گندیشاپور و جندیشاپور نامیده شد. نام آن به صورت نیلاب و نیلاط نیز ضبط شده و چون مباشر شاپور برای احداث این شهر شخصی به نام بیل بوده است، آن را بیل و بیل‌آباد نیز نامیده‌اند. قفطی، بر اساس افسانه‌ای، نام این شهر را مرکب از دو نام «جُندا» و «شاپور» دانسته و نوشته است که شاپور اول ساسانی، پس از صلح با امپراتور روم (آورلیانوس، حکومت: 270 ـ 275 میلادی)، با دخترش ازدواج کرد و دستور به ساخت شهری همچون کنستانتیونوپول را برای همسرش داد. مکان این شهر، در یکی از آبادی‌های خوزستان، متعلق به شخصی به نام جُندا، احداث شد. اهالی، بنای این شهر را به «جندا و شاپور» نسبت دادند. همراه دختر آورلیانوس، تعدادی از پزشکان متبحر و پیشه‌وران و صاحبان حرفهای دیگر از کنستانتیوپول به جندی‌شاور رفتند و به تربیت شاگرد مشغول گشتند
به روایت اکثر منابع تاریخ پزشکی دوره اسلامی، این مرکز علمی در انتقال دانش پزشکی یونانی، ایرانی و هندی به عالم اسلام سهم فراوانی داشته‌است. نخستین بیمارستانهای دوره اسلامی طبق الگوی بیمارستان جندیشاپور بنا شد. با این همه، اطلاعات تاریخی ما چندان نیست که بتوان تصویری دقیق از اوضاع علمی و فرهنگی این شهر عرضه کرد. آنچه در منابع دوره اسلامی در باره پیشینه علمی این شهر آمده‌است، گاه به افسانه می‌ماند. پژوهشهای جدید نیز، بعضاً، حاوی ادعاهایی ناسنجیده و غیرمستند است و تشخیص درستی این اطلاعات بسیار دشوار می‌نماید[۴] ادامه مطلب ...